برنج باسماتی چیست؟

برنج باسماتی گونه ­ای از برنج دانه بلند است که منشا کشت آن دامنه­ کوه­ های هیمالیا است و به طور سنّتی در هند و کشور­های جنوب شرق آسیا مصرف می­شود.

برنج باسماتی معمولاً در کنار ادویه­ های مختلف، گوشت برشته شده و یا به عنوان جزء اصلی غذا­ی سنّتی بریانی مصرف می­شود. در برخی مواقع برنج باسماتی به صورت ساده مصرف می­شود ولی معمولاً آن را با زردچوبه و یا زعفران طعم ­دار می­کنند، که هر دوی این ادویه­ ها رنگ برنج باسماتی را به زرد متمایل می­کند.

برنج باسماتی بویی معطّر و منحصر به فرد دارد که این عطر و بو آن را کمی به برنج جاسمین شبیه کرده است که بیشتر در غذا­های تایلندی و غذا­های جنوب شرق آسیا استفاده می­شود. بعد از پخته شدن، برنج باسماتی کمی نرم­تر از برنج جاسمین می­شود، در حالی که عطر و بوی برنج جاسمین خاصتر است.

قبل از هر چیزی، بهتر است که با انواع برنج آشنا شوید

تمامی انواع برنج ­ها به یک اندازه نیستند و معمولاً برنج را براساس اندازه­ دانه به انواع و اقسام مختلفی تقسیم بندی می­کنند. بر این اساس، انواع برنج را به ۳ دسته­ی دانه ­بلند، دانه متوسّط و دانه کوتاه تقسیم بندی می­کنند. این­ اسامی به نوعی خود را معرّفی می­کنند.

برنج دانه بلند درازتر است و دانه ­های آن نازک می­باشد و برنج باسماتی، برنج جاسمین و برنج دانه بلند آمریکایی در این دسته قرار می­گیرند. برنج دانه متوسّط از نظر طول و عرض در بین برنج دانه بلند و دانه کوتاه قرار می­گیرد و شامل اقلامی همچون برنج والنسیا و آربوریو می­شود و برای پختن غذاهایی همچون پائِلا و ریزوتو مناسب است. همچنین می­توانید آن را با کمی نمک، کره، و سبزیجات خورد شده مصرف نمایید. آخرین نوع برنج، همان برنج دانه کوتاه است که اندازه­ ای کوتاه دارد و مربّعی شکل است و شامل برنج­هایی همچون برنج سوشی و یا برنج قهوه­ ای آمریکایی می­شود و بعد از پخته شدن، از چسبندگی بیشتری برخوردار است.

برنج باسماتی در کجا کاشته می شود؟

کشور­های زیادی وجود دارند که برنج باسماتی را کاشت می کنند، ولی این برنج در ابتدا در کشور­های هند و پاکستان کاشت و برداشت شده است. علاوه بر این، کشور هند حدود دو سوّم از برنج باسماتی جهان را تأمین می­کند و به همین دلیل این کشور را به عنوان منشأ اصلی برنج باسماتی می­شناسند.

برنج باسماتی چه عطر و مزه ­ای دارد؟ مزایای مصرف آن چیست؟

ریشه­ کلمه­ باسماتی از زبان هندی و از کلمه­ای به نام خوش­بو منشأ گرفته است که بسیار به ویژگی­های آن مرتبط است. تنها چیزی که معرّف این برنج است، عط و بوی بسیار تند آن است. ویژگی اصلی برنج باسماتی این است که بعد از پخته شدن، به صورت دانه بلند و جدا از یکدیگر باقی­ می­ماند و به ادویه­ کاری و سایر سس ها این اجازه را می­دهند که با پوشاندن همه­ قسمت­های آن، بیشترین میزان عطر و بو را در آن ایجاد کنند و همان­گونه که قبلاً عنوان کردیم، برنج­ های دانه بلند بهترین نوع برنج برای غذا­های سٌس دار و یا غذاهای همچون پیلاف هستند.

در هنگام خرید برنج باسماتی به چه ویژگی هایی دقت کنیم؟

بسته بندی: برنج باسماتی با کیفیّت در بسته بندی پلاستیکی عرضه نمی­شود. برای خرید برنج با کیفیّت، به دنبال بسته­ بندی­های پارچه­ ای و با برچسب ((برنج بسیار دانه بلند)) بگردید.

شکل برنج باسماتی: هر چقدر برنج باسماتی دانه بلند­تر باشد،کیفیّت آن بیشتر خواهد بود. یکی دیگر از ویژگی­های برنج باسماتی با کیفیّت این است که انتهای آن کمی نوک تیز است و صاف نیست. هر دو انتهای برنج باسماتی نباید صاف باشد.

رنگ برنج باسماتی: بهترین نوع برنج باسماتی به رنگ سفید خالص نیست، بلکه به رنگ زرد کم­رنگ است. همچنین این برنج نباید به رنگ خاکستری متمایل باشد. رنگ زرد آن به خاطر این مسئله است که برنج باسماتی با کیفیّت معمولاً کهنه است و گاهاً عمری چند ساله دارد. این مسئله کمک می­کند تا برنج به طور کامل خشک شود و نرم گردد. همین امر کمک می­کند که دانه­ های برنج باسماتی در غذاهایی همچون پیلاف به صورت جدا از یکدیگر باشند و به یکدیگر نچسبند.

اندازه­ برنج باسماتی: در کل، برنج را بر اساس اندازه به سه دسته­ برنج دانه بلند، برنج دانه متوسّط و برنج دانه کوتاه مختلف تقسیم­ بندی می­کنند. برنج باسماتی دانه ­هایی بلند و نازک دارد و با برنج جاسمین و برنج دانه بلند آمریکایی در گروه برنج­ های دانه بلند قرار می­گیرد. برنج­ های دانه متوسّط همچون برنج آربوریو برای پختن غذاهایی همچون پائِلا و ریزوتو عالی هستند. برنج­های دانه کوتاه بعد از پخته شدن چسبندگی بیشتری را نسبت به سایر برنج ­ها دارند و برای غذاهایی همچون سوشی مناسب هستند.

برنج باسماتی یک برنج دانه بلند محسوب می­شود که بعد از پخت، دان ه­های آن بلندتر نیز می­گردد. این برنج بعد از پخته شدن خاصیّت عدم چسبندگی خود را حفظ می­کند که به سٌس ها این اجازه را می­دهد تا همه­ی قسمت­های آن را بپوشاند. رنگ برنج باسماتی می­تواند سفید و یا قهوه ­ای باشد که انواع قهوه­ ای رنگ آن عطر و بوی بیشتری دارند.

رنگ این برنج بعد از پخته شدن سفید­تر می­شود و نسبت به برنج سفید استاندارد نرم­تر است و دانه­ های آن به یکدیگر نمی­چسبند. برنج باسماتی در هر دو انتها باید کمی نوک تیز باشد و تحت هیچ شرایطی نباید انتهای آن صاف باشد. رنگ برنج باسماتی باید به بیشتر به زردی متمایل باشد تا سفیدی و تحت هیچ شرایطی نباید به رنگ خاکستری متمایل باشد. برنج باسماتی با کیفیّت گاها چندین سال از تولید آن می گذرد که همین امر کمک می­کند تا برنج بهتر خشک شود و دانه­ های آن بعد از پخته شدن جدا از یکدیگر باقی بمانند.

مقایسه­ برنج باسماتی قهوه ­ای با برنج باسماتی سفید

مانند تمامی انواع برنج، برنج باسماتی در دو نوع سفید و قهوه ­ای موجود است که نوع سفید آن با جدا کردن سبوس برنج از گیاه برنج تولید می­گردد و به این ترتیب از نوع قهوه­ ای جدا می­شود.

به دلیل آن که سبوس برنج موجب تأمین فیبر­های غذایی، اسید­های چرب ضروری و برخی موادّ مغذّی میشوند، نوع قهوه­ ای برنج باسماتی و همچنین تمامی انواع برنج قهوه ای، سالم­تر هستند. همچنین، برنج باسماتی قهوه ­ای عطر و بوی بیشتری دارد و ساختار خود را بهتر حفظ کرده و سفت­تر است.

در واقع، برنج باسماتی بلند­ترین دانه را در بین انواع برنج دارا می­باشد و بیشتر به این دلیل شناخته می­شود که دانه ­های آن در حین پخته شدن بلند­تر می­شوند. همچنین دانه­ های این برنج باریک­تر هستند و انتهای این دانه­ ها معمولاً نوک تیز است.

دانه­ های برنج باسماتی به رنگ روشن و نرم هستند

در برخی از دستورالعمل­های تهیه غذا توصیه شده است که این برنج قبل از پخته شدن در آب خیس شود، ولی انجام دادن این کار به کلّی غلط است. برنج باسماتی با کیفیّت، در پروسه­ ای که ممکن است تا دو سال طول بکشد تا حدّ امکان خشک می­شود و این فرآیند باعث می­شود که عطر و بوی این برنج بیش از پیش احساس شود.

خیس کردن برنج باسماتی باعث می­شود که این فرآیند بی ثمر باقی بماند. همچنین باعث می­شود که دانه­های برنج چسبنده شوند، که این عمل برخلاف اهداف پختن برنج باسماتی با کیفیّت است. در واقع، برنج باسماتی به خاطر رنگ روشن دانه ­ها و جنس نرم آن­ها و همچنین به دلیل این­که بعد از پخته شدن، دانه­ های آن جدا از یکدیگر باقی می­مانند و روی یکدیگر فشرده نمی­شوند، مورد تحسین قرار گرفته است.

از طرف دیگر، شستن برنج ممکن است ایده­ی خوبی نیز محسوب می­شود، چرا که موجب کاهش نشاسته می­گردد و همین امر کمک می­کند تا برنج کمی چسبندگی داشته باشد.

پختن برنج باسماتی

با تأکید بر روی نرم بودن دانه­ های باسماتی و این که دانه ­های برنج بعد از پختن به یکدیگر نچسبند، جای تعجّبی برای این مسئله باقی نمی­گذارد که برنج باسماتی به گونه­ ای تهیّه می­شود که نرم بودن آن حفظ شود و دانه ­های آن بعد از پخت به یکدیگر نچسبند و این مسئله مستقل از نوع برنج استفاده شده است. تمامی این فرایند­ها در دستور تهیّه­ غذای پیلاف اتّفاق می­افتد.

البتّه شما می­توانید برنج باسماتی را از طریق جوشاندن و یا استفاده از پلوپز تهیّه کنید. امّا اگر می­خواهید که از عطر و بوی شاهکار این برنج بهره ببرید، باید از دستور پخت پیلاف استفاده کنید.

خوشبختانه دستور پخت پیلاف به حدّ کافی ساده است، امّا برای تهیه­ آن لازم است که چند اقدام دیگر را انجام دهید. برای این کار لازم است که برنج پخته نشده را در روغن و با مقداری پیاز رنده شده و یا ادویه­ سرخ کنید. سپس باید آب گوشت داغ را به آن اضافه کنید و در نهایت تمامی این مواد را به یک دیگ انتقال بدهید. سپس در این دیگ را محکم ببندید و تا زمان بخار شدن کامل آب، آن را درون فر بپزید.

سرخ کردن برنج در روغن، با نرم بودن آن در ارتباط است و پوشانده شدن دانه­ های برنج با روغن، کمک می­کند که دانه­ های برنج در حین پخته شدن به یکدیگر نچسبند. همچنین، حرارت بالای روغن در ایجاد یک طعم دودی و آزاد شدن عطر و بوی برنج کمک می­کند.

همچنین، پختن برنج در درون فر تضمین می­کند که حرارت از تمامی جهات به دیگ برسد و بر خلاف پختن برنج بر روی اجاق گاز، که گرما را از قسمت پایین تأمین می­کند، دانه­ های برنج به کف دیگ نخواهند نچسبید.

در غذا­های سنّتی هندی همچون بریانی سنّتی، قبل از پختن پیلاف در فر، این غذا به وسیله­ اضافه کردن فلفل فرنگی، گیاه بادیان، دانه­ های هل و تکّه­ ها­ی دارچین طعم­دار می­شود.